Printversie

Willem Snapper's nieuwsbrief 536, 11 februari 2018

maman Amatigue overleden
en
SSL-beveiliging van mopti.nl

Door de nieuwsbrief heen foto's van de begrafenis van Maman Dara.

Dinsdag
Het is nog elke ochtend donker, er hangt een dik wolkendek en gedurende de dag is er nauwelijks zon. Mijn computer wil er niet meer op lopen en de tuinen zullen vast ook veel last hebben. Hat duurt nu al een dag of tien.
Afgelopen zaterdag is een verbod ingesteld op het besturen van brom- en motorfietsen. De maatregel is misschien niet onlogisch omdat jihadisten hun aanvallen voornamelijk met deze vervoermiddelen uitvoeren. Het zijn voertuigen waarmee deze lieden zich snel kunt verplaatsen, ook door moeilijk terrein. Maar de bevolking begrijpt er niets van. Ook hier in Sévaré zou het nu verboden zijn, maar niemand houdt zich aan het verbod. Ook logisch, het is een absoluut noodzakelijk vervoermiddel en by far het meest gebruikt in het verkeer. Er rijden er hier honderden rond, misschien wel duizenden. Het is een onmogelijk verbod en het is ook niet te handhaven.

Dinsdag
Een zeer vreemd bericht:
"Twee Belgen gearresteerd in Mali"
In Mali zijn in de stad Kouakourou twee Belgen gearresteerd. Dat melden Malinese media. De mannen zouden op motoren onderweg zijn geweest. Dat meldt VOA Afrique. De arrestatie vond plaats in de stad Kouakourou. Het nieuws is nog niet bevestigd door het ministerie van Buitenlandse Zaken.

Donderdag
Ik zit een beetje in een dip. In principe gaat mijn gezondheid heel goed vooruit. De naweeën van de paratyfus zijn zo'n beetje voorbij, ik kan er weer een tijdje tegenaan. Maar ik heb ook tegenslag en daar word ik zo langzamerhand wel een beetje depri van. Ik verzoek u niet te reageren, geen goede raad of zo, ik moet het zelf oplossen.
Ik merkte de afgelopen dagen dat er diverse dingen zijn verdwenen. Zo had ik wat geld liggen op mijn bureau, niet zo heel veel, maar toch meer dan de helft is verdwenen. Ik merkte ook dat er dingen uit mijn koelkast weg waren, ik miste een stuk worst uit Nederland. En er waren ook andere dingen die ik niet meer terugvond. Daarop besloot ik mijn koelkast voortaan maar met een sleuteltje af te sluiten. En vandaag merkte ik ook op dat mijn voorraadje Parmezan uit Nederland opeens meer dan gehalveerd was. Ik ben behoorlijk zuinig met die dingen, opdat ik er lang van kan genieten. Ik heb het idee dat er ook een paar blikjes frisdrank zijn verdwenen. Ik vermoed ook dat er dingen uit een keukenkastje weg zijn. Vandaag heb ik daarom de deur in de keuken teruggezet. Vele jaren geleden had ik die verwijderd omdat ik die deur alleen maar lastig vond. Gelukkig had ik hem wel bewaard. Voortaan gaat mijn keuken dus gewoon op slot. We lastig. Gisteren bracht Bakary mij een nieuw scherm voor een te repareren laptop. Nadat ik dat had gemonteerd was ook meteen alle leven eruit. Ik ben er twee dagen mee bezig geweest, ik krijg hem niet meer aan de praat. Ik probeerde de eigenaar ervan te overtuigen dat er een nieuw moederbord moet komen, maar hij ging er niet mee akkoord. Ik heb hem aangeboden de helft te betalen, maar dan toch, hij gaat een andere zoeken. Frustrerend. Dan vliegt het geld weer door mijn vingers. Vorige week plus deze week tm vandaag op enkele euro's na 1250 euro. Zo kwam Seydou vragen om geld voor een blinde darm-operatie van broertje Mamadou, hup 80 euro. Ablo kwam vanmorgen om schoolgeld voor twee van zijn kinderen, anders zouden ze van school worden verwijderd. Kosten 45 euro. Het houdt niet op, het houdt nooit op. Eerlijk gezegd heb ik het er de laatste dagen best moeilijk mee. Het lijkt erger dan ooit. Ik probeer nu een beetje bij te houden waar al mijn geld toch blijft.

Vrijdag
Mijn dag begint weer goed. Ik was op weg naar Mopti voor de wegenbelasting 2018, ik verbaas mij elk jaar weer hoe goedkoop dat is, ik betaal iets meer dan 10 euro. Maar ja, de wegen zijn er ook naar.
Onderweg belt Yacouba mij alweer, hij zit bij de dokter. De rekening bedraagt 45 euro. Het gaat maar door.

Het is vanmorgen weer behoorlijk fris. Ik dacht mijn trui een paar dagen geleden definitief op te bergen, maar gisteren heb ik hem weer uit de kast gehaald. Er is veel wind en navenant veel opwaaiend stof. Vlagen wind doen stof en zand opwaaien. Ik zie de bedelende jongetjes met hun emmertjes die langs de huizen gaan. De meesten zijn er niet op gekleed en lopen te bibberen. Volwassenen hebben zich wel goed ingepakt en verstoppen zich in dikke jassen met capuchons. Vrouwen hebben zich in doeken gewikkeld. Je ziet aan de mensen dat ze het koud hebben. Ze proberen zich te beschermen tegen zand en wind.

Zowel in Sévaré als naar en in Mopti is het verkeer helemaal normaal. Bromfietsen alom. Maar ik hoorde van Baba dat het buiten de wat grotere plaatsen wel is veranderd. Bromfietsen en dan speciaal de zwaardere worden niet meer geaccepteerd. Om bijvoorbeeld de markt in Fatoma te bezoeken moet je gebruik maken van een minibusje, per paard-en-wagen of met ezelkarren. Als je buiten door leger of politie wordt betrapt wordt de bromfiets in beslag genomen en soms in brand gestoken. Ook Niangaly beaamt de problemen. Hij was afgelopen zaterdag nog net op tijd voor de reparatie van de waterpomp in Saredéra. Hij beweert ook dat je 's-avonds in elk geval ook niet meer per bromfiets naar Komongalou moet rijden. Overdag zou dat geen probleem zijn. De controle schijnt zeer strikt, in sommige gevallen worden de bestuurders gewapenderhand gesommeerd te stoppen om te worden gefouilleerd. Hun bromfietsen mogen ze inleveren. Ik hoor over protesten van de ex-rebellen in het noorden, omdat men vindt dat de bevolking al genoeg lijdt.

Zaterdag
Ik heb alweer een lastige laptop onder handen, ik moet een nieuw moederbord bestellen. Kost weer erg veel tijd. De apparaten zitten soms ingewikkeld in elkaar, schroeven zitten vaak verstopt en ieder model is weer anders.
Verder heb ik mij in nette kleren gestoken, ik ga om vier uur naar de begrafenis van de moeder van Amatigue. Zij is gisteren op 110-jarige leeftijd overleden. Overhemd met lange mouwen, nieuwe schoenen en mijn nieuwe colbert uit Nederland. Zo netjes heb ik er nog nooit uitgezien in Mali.

Dan iets heel anders. In de nabije toekomst moet elke website worden beveiligd met een SSL-versleuteling, daarmee worden de verbindingen tussen de server van de website en de buitenwereld beveiligd. Ik zal u de technische details besparen, bovendien ben ik zelf ook nog niet precies op de hoogte van wat en hoe. Het is best ingewikkeld. U vindt mijn website voortaan onder het adres https://mopti.nl. Let op de "s" na http, die staat voor security. (En dus niet meer onder www.mopti.nl). Ik stuur mijn nieuwsbrieven voortaan ook met snelkoppelingen die zijn voorzien van het nieuwe adres. Ik hoop dat u daar verder geen hinder van ondervindt.
Als het goed is ziet u in de adresregel in uw browser een groen icoontje verschijnen.
Ik ben echter nog niet overtuigd dat het allemaal werkt. Deze nieuwsbrief moet meer uitwijzen. Later neem ik ook de website van de Stichting Mopti onder handen. Volgens mij doet het oude adres het altijd ook nog. In de toekomst krijgt u in dat geval misschien een waarschuwing dat u een onbeveiligde website wit bezoeken. We houden het in de gaten.

Om zes uur ben was ik weer thuis. Er waren ontzettend veel mensen bij de begrafenis van de moeder van Amatigue. Haar overlijden moest er een keer van komen, ze genoot niet meer van het leven. Ze kwam haar kamertje nooit meer uit. In elk geval heeft ze gelukkig niet geleden, gewoon van ouderdom gestorven. Daarom was de begrafenis ook niet zo'n heel trieste gebeurtenis, al blijft het natuurlijk wel je moeder die je verliest.
Amatigue heeft het moment van overlijden moeten missen, hij was in Sangha toen ze de laatste adem uitblies. Vanmorgen om vier uur arriveerde hij al in Sévaré, maar hij was natuurlijk te laat.
Haar lichaam lag opgebaard in het mortuarium van het ziekenhuis. Vandaar uit werd het lichaam even voor vieren in een auto naar het huis van de grande famille vervoerd, kort daarna vertrokken tientallen auto's naar het kerkhof tegenover het busstation van Sévaré. Tijdens de ceremonies wordt voortdurend gebeden. Amatigue was blij dat ik foto's wilde maken, maar op de begraafplaats was niet iedereen daarvan gecharmeerd. Wat me wel opviel: geen vrouw te bekennen. Dat is kennelijk niet toegestaan of niet gebruikelijk bij de islam, dat weet ik eigenlijk niet. De uitgestrekte begraafplaats wordt trouwens ook gebruikt door de Christelijke gemeenschap.

Zondag
Terwijl ik met mijn nieuwsbrief bezig ben zit ik te kijken naar de 5000 meter schaatsen in PyeongChang, krankzinnig dat dit tegenwoordig mogelijk is in Sévaré. Soms zet ik wel mijn vraagtekens, ik luister heel vaak naar de Nederlandse radio, ik lees het Nederlandse nieuws en ik kijk naar de Nederlandse televisie. Wat heet inburgering?